Triathlon Zwolle

Opnieuw een zaterdag die begon met mist en opnieuw Miek en fiets in de trein op weg naar een 1/8 triathlon. Dit keer naar Zwolle, voor de laatste wedstrijd van het seizoen. En zoals je met een tv-serie toch wel extra benieuwd bent naar de season finale was ik ook benieuwd hoe Zwolle zou gaan. Zou fietspech me bespaard blijven? Zou ik (zwemmeisje-met-wetsuit-aversie) ook in september nog zonder wetsuit kunnen zwemmen? Om de aflevering extra spannend te maken, werd ik wakker met een zere keel, was mijn lijf moe van eerdere wedstrijden en korte nachten, en reed ik met de racefiets door een gebroken bierflesje op weg naar de triathlonlocatie...*spannende tune*...

Hulde voor de mooie badmuts!!

Ruim op tijd en met de banden nog vol lucht, kwam ik aan bij de Millingerplas waar de zon scheen en eerdere startseries druk waren met wisselen en finishen. Bij de fietscontrole bleken mijn remmen niet goed afgesteld, maar gelukkig wilden de vrijwilligers me wel even helpen dit nog aan te passen. Na het klaarzetten van mijn spullen voor de wissels, het bestuderen van de wisselzone en de paratriathleten te hebben zien finishen, was het zo'n beetje tijd voor onze start.

De gehuurde wetsuit kon ik gelukkig lekker in de tas laten; het water was fris maar goed te doen. Het zwemmen viel me eerlijk gezegd wat tegen. Ik kon moeilijk meekomen met de groep en de aangekondigde "ruime 500m" voelde wel heel "ruim". Met een niet al te goed gevoel kwam ik het water uit. Mijn uiteindelijke tijd (10.16) viel inderdaad tegen, maar mijn positie was minder slecht dan gedacht (7e).

Tijdens de 2.01 minuut in de wissel moest ik even hard om mezelf lachen. Bij het aantrekken van mijn fietsschoentjes (hopelijk volgend seizoen alvast vastgezet op de fiets) bleek er namelijk iets in mijn schoen te zitten... Theezakjes. Heel handig voor een kopje thee of wanneer je je minder welriekende sportschoenen opbergt. Minder handig tijdens een wedstrijd - al is lachen tijdens de race ook heel wat waard ;-)

't Fietsen was wel leuk. Een route langs veel weilanden, maar gelukkig vrijwel geen wind. Het lukte me een lekker ritme te vinden. Dat het fietsen, ondanks mijn goede gevoel, toch een slecht onderdeel blijft, blijkt wel uit 47.11, de 26e fietstijd.

In mijn loopschoenen zaten geen theezakjes, dus die wissel kon wat sneller: 1.56 ;-)

Bij het lopen geen last gehad van steek (hurray!) en waar het mantra de eerste drie kilometers vooral "gewoon blijven lopen, blijven lopen" was, kon ik de laatste twee kilometer ook echt best prettig lopen. 'k Had echter niet het idee dat het hard ging. Mijn verbazing was dan ook heel groot toen ik mijn looptijd zag: 23.37(13e tijd)! Als het parcours echt 5km was (zoals afstandmeten.nl doet vermoeden), zou dit een flinke pr betekenen. Joehoe!:)

Eindtijd was 1.24.59, goed voor een 14e plek. Na afloop van de race was ik ineens een stuk enthousiaster dan aan het begin van de wedstrijd. Grappig hoor, hoe blij je kunt worden van zo'n triathlon.
Twee clubgenoten deden het trouwens echt goed en werden 3e en 12e, toppers! Al met al een leuke season finale die me, net als met tv-series, enorm doet uitkijken naar het volgende seizoen!