Triathlon Apeldoorn

Een mistige zaterdagochtend in september. Mijn racefiets en ik reizen in volle vaart naar Apeldoorn. Vanaf het station doen we een kleine speurtocht door de stad en voor we er erg in hebben, staan we met het startnummer in de hand bij het parc fermé. Tijd voor een triathlon!

Vijf jaar geleden startte ik ook bij deze wedstrijd. Hoewel daarna ruim vier jaar zonder triathlon volgde, had ik er toch goede herinneringen aan: zwemmen in een koud 50m-bad, fietsen en lopen door bosrijk gebied en veel snoep bij de finish. En gelukkig: die ingrediënten waren deze zaterdag ook weer aanwezig. Met nog mooi weer erbij ook.

Over het zwemmen was ik niet tevreden, er zat geen tempo in en ook weinig techniek. Echter, toen ik op m'n fiets stapte, werd me toegeroepen: "goed gezwommen, eerste dame!" Ok dan! Natuurlijk wist ik meer dan het publiek: dat ik wel kan zwemmen, maar dat dat niets zegt aangezien ik (nog) niet goed kan fietsen en dat 't lopen altijd maar afwachten is. Er was echter geen tijd om dat allemaal uit te leggen, dus besloot ik maar gewoon met een vette smile door te fietsen en de woorden lekker te laten echoën in mijn hoofd ;-) [zwemtijd: 8:30, wisseltijd: 1:42]

Het fietsparcours bestond uit twee rondes met een flink stuk klimmen in het begin. Pittig. "What goes up, must come down" werd al snel mijn nieuwe mantra. En dat dalen was inderdaad de moeite van het klimmen wel waard. Wat een heerlijk gevoel: diep in de beugels, ketting naar rechts, en gaan! In mijn beleving ging het natuurlijk veel harder dan in werkelijkheid, maar de smile bleef (ondanks dat ik inmiddels natuurlijk door velen was ingehaald). [fietstijd: 42:36, wisseltijd: 2:33]

Toen nog lopen. Twee keer een rondje door zwembad en bos. De opkomende zijsteek kon ik de baas blijven, maar dat betekende helaas wel lopen in een hobbeltempo. O well, c'est ça. Bij de doorkomst na ronde één en bij de finish zat er gelukkig nog een goede versnelling in, dus 't publiek heeft er niets van gemerkt ;-) [looptijd: 28:39, eindtijd: 1:23:58]

Bij de finish was er zoetigheid in vele soorten. De endorfines, een 11e plek in de categorie dames 20-39 en een mooie tijdverbetering t.o.v. vijf jaar geleden waren mijn favoriet. Triathlon Apeldoorn, bedankt voor een super goed georganiseerde wedstrijd en hopelijk tot volgend jaar!